Sil baştan başlamak…

Anne babamız kendi doğru bildiklerini üstümüze giydirdi

Çünkü onlarında bildiği sadece buydu

Okula başladık öğretmenlerimiz ve eğitim de üstüne bir ceket daha giydirdi

Üzerine es, dost ve konu komsu doğruları eklendi

Toplumsal değerler kafesi de tepesine geldi

Belki de ruhumuzda bir yerlerde delikler acildi

Acıdı

Üzüldük

Kiril’dik

Korunmak için kabuk kabuk kalınlaştırdık ruhumuzu

Aldatıldık belki de

İnançlar geliştirdik öğrendiklerimizle

Genellemeler yükledik zihinlerimize

Peki ne oldu…

Güvensiz olduk

Kırılma korkusu ile paranoyak ilişkilere boğulduk

Sevmekten korktuk

Yakın olmaktan

Vermekten

Paylaşmaktan vazgeçtik

Sonunda

Yalnızlaştık

Huzursuzlaştık

Mutsuz olduk

Özümüzden uzaklaştık

Peki şimdi sıradaki ne?

Tabi ki ayıklamak bir bir

Pirincin taşları gibi

Kabuk kabuk kaldırmak

Enginarın dikenli yapraklarını soyar gibi

Kendimizi temizlemek tabi ki.

Fark ederek özümüzden bizi uzaklaştıranları…

Geçmişte giyilmiş, yasanmış, kabul edilip inanç olmuş bize ait olmayan her şeyi bırakmak için

Hayatin tüm sorumluluğunu kendimiz almak için

Geminin dümenini ele geçirmek için

Kısacası hayatimiz için

Yeniden DOGMAK

Yeniden yaratmak kendimizi

SECEREK

Yaptığımız seçimlerin bedellerini ödemeyi göze alarak

Ağlaşmayı

Şikâyet etmeyi

Kendimize acımayı

Kendimizi sevmemeyi bir kenara bırakarak

Yasamaya başlamak

Gerçek yaşamımıza

Kendi ellerimiz

Kendi kararlarımızla yürüyen bir hayata adim atmak

Üşenmeden

Tekrar ederek yeni davranışları

İstediğimiz donuşumun kaynağının sadece kendimiz olduğunu anlayarak

Yılmadan

Yeniden başlayarak

Arada yıkılsak bile tekrar tekrar ayağa kalkarak

Ve sis perdesini aydınlık günler için ardına kadar aralayarak…

Yeniden yeni yaşamımıza önünüze bakarak yasayarak