Muzaffer YEGÜL

Sarıldığımız fay hatlarıyla her gün bir yerlerimiz kırılıyor, depremlerde ölüyor, sellerde boğuluyoruz. Kader diye…

Sarsak sonbaharda bir sıcak zaman, sırılsıklam bir akşam, küflenmiş bir mutsuzluk. Ağırlaşan yüküyle beklemede…

Gönül’e … Mektup. “Tut elimi” dedin, “koşalım”. Aralık 1972'den beri. Elli yıl. Koşuyoruz. Ne kavgalar ettik…

Az sonra güneş doğacaktı. Sokak köpekleri, kediler hiç uyumamış gibiydi. Duvar dibinde sabahlayan bir öksüz. Deli…

Olmadığım gibi görünemem. Elli yedi yıldır iyiden, güzelden, haklıdan yana bir yolda yürüyorum. Özgürlüğün…

Tadı başka bir serinlik başladı, kısaldı ışıyan günler. Soluğu tökezleyen gecelerin yalnızlığı uzadıkça uzadı.…

Çılgın rüzgârın deminde unuttu öpüşmeyi kadehlerimiz. Yakıcı soluğunu arıyorum saklı dudaklarımda. Kir ve dumanıyla…

Kendimi alkole vermeyeceğim. Her gün üzülüp ağlamayacağım. Tüketmeyeceğim oksijenimi. Gerçeklik duygumu…

Kuru ekmek, domates, zeytin kurşunlanıyor. Yaşam yolunda kendi olmaya çalışan bir insanın sofrası. Masumiyetin…

Adım Ayşe'ydi, Zeynep'ti, Demet'ti. Fatma'ydı. Komşuydum, arkadaştım, dosttum. Değildim. Beynimi her gün yıkayan…

 Cennet Bilek vicdanı ve sevgisiyle… Gece kilitlemişti kendini sıkılı bir yumrukta. Toz duman sokaklarda hırçın…

1 Yalınayak çilede yürekte bilenen bıçak köreldi. Kapandı gözleri ayazda üşüyen sözlerin. Yorulan ömürde utandı…

Ne şiire ne öy­kü­ye doğ­dum. Babam ne yazar ne de öğ­ret­men­di. Derme çatma evi­miz­de ye­şe­ren bir tohum…