Rusya’nın Ukrayna’ya yönelik işgal girişimi ikinci yılına doğru gidiyor. Asker ve sivil kayıplar artarken, uluslararası toplumun ilgisi azalıyor. Ortadoğu’daki savaşlar, Ukrayna krizini gölgede bırakıyor.
Ukrayna savaşı, 2014 yılında Rusya’nın Kırım’ı ilhak etmesi ve Ukrayna’nın doğusundaki ayrılıkçı bölgeleri desteklemesiyle başladı. Bu hamleler, Ukrayna’nın Avrupa Birliği ile yakınlaşma sürecini engellemek ve Rusya’nın bölgesel nüfuzunu korumak için yapıldı. Ukrayna ise, toprak bütünlüğünü savunmak ve Batı ile entegrasyonunu sürdürmek için direndi.
2015 yılında Minsk Anlaşması imzalandı. Bu anlaşma, ateşkesin sağlanması, ağır silahların geri çekilmesi, siyasi diyalogun başlatılması ve yerel seçimlerin yapılması gibi maddeler içeriyordu. Ancak anlaşma, uygulamada büyük sorunlarla karşılaştı. Taraflar, anlaşmanın yorumlanması ve uygulanması konusunda anlaşmazlığa düştü. Ateşkes ihlalleri sıkça yaşandı. Siyasi diyalog tıkandı. Yerel seçimler ertelendi.
2020 yılında Normandiya Formatı olarak bilinen Almanya, Fransa, Rusya ve Ukrayna liderleri arasında yeni bir görüşme yapıldı. Bu görüşmede, Minsk Anlaşması’nın uygulanmasına yönelik bazı adımlar atıldı. Örneğin, esir değişimi gerçekleştirildi, mayın temizliği yapıldı, bazı kontrol noktaları açıldı. Ancak bu adımlar da yeterli olmadı. Taraflar arasındaki güven eksikliği devam etti. Rusya, Ukrayna’nın doğusundaki ayrılıkçılara askeri ve siyasi destek vermeye devam etti. Ukrayna ise, Batılı ülkelerden daha fazla destek talep etti.
2022 yılında ise durum daha da kötüleşti. Rusya, Ukrayna sınırına yaklaşık 100 bin asker yığdı. Bu hamle, Ukrayna’yı tehdit etmek ve Batılı ülkeleri caydırmak için yapıldığı düşünülüyor. Ukrayna ise, askeri hazırlıklarını arttırarak karşılık verdi. NATO ve AB ise, Ukrayna’ya siyasi ve ekonomik destek vermeye devam etti ancak askeri müdahalede bulunmadı.
Åžu anda Ukrayna savaşı, OrtadoÄŸu’daki savaÅŸların gölgesinde kalıyor. Ä°srail’in Gazze’ye saldırısı, bölgede aratarak tırmanan gerilim, uluslararası toplumun dikkatini ve kaynaklarını bu bölgeye çekiyor. Ukrayna krizi ise, daha az ilgi görüyor. Bu durum, Ukrayna’nın dezavantajına oluyor. Çünkü Rusya’nın baskısına karşı daha az destek alabiliyor.
Savaşın ikinci yılına giderken barışın hala çok uzaklarda bir yede durduÄŸu artık sır deÄŸil…
