Vatikan Kütüphanesi’nde yeni bir keşif yapıldı. Avusturya Bilimler Akademisi’nden (ÖAW) Ortaçağ araştırmacısı Grigory Kessel, Yeni Ahit’in 1.750 yıllık bir çevirisinin küçük bir parçasını buldu. Bu parça, Matta İncili’nin neredeyse tamamını içeren 12. bölümden oluşuyor. Kessel, el yazması parçalarındaki Suriyece çeviriyi ultraviyole fotoğrafçılık sayesinde okuyabildi. Bu çeviri, Yunancadan yapılmış ve 6. yüzyılda yazılmıştı.
Bu buluş, İncillerin çok erken bir dönemine ışık tutuyor. ÖAW’ye göre, Suriyece çeviri, en eski Yunanca el yazmalarından en az bir yüzyıl önce yapılmıştı. Bu da Suriyece çevirinin, Hristiyanlığın ilk dönemlerindeki inanç ve uygulamalar hakkında bize daha fazla bilgi verebileceği anlamına geliyor. Ayrıca, Suriyece çeviri, Yunanca metnin kaybolmuş veya değiştirilmiş kısımlarını da içerebilir. Bu nedenle, Suriyece çeviri, İncillerin metin tarihi ve eleştirisi için çok önemli bir kaynak olarak kabul ediliyor.
Suriyece çevirinin dört el yazması olduğu biliniyordu, ancak Kessel’in bulduğu parça bunlardan farklıydı. Bu nedenle, bu parça beşinci el yazması olarak kabul edilebilir.
Kessel’in bulduğu el yazması parçası, aslında iki kez silinmiş ve yeniden yazılmış bir metnin altında gizliydi. Pergamen kağıdı Ortaçağ’da çölde nadir bulunuyordu, bu yüzden el yazmaları sık sık tekrar kullanılıyordu. Kessel, Suriyece metnin üzerine Yunanca ve Gürcüce metinler yazılmıştı. Ultraviyole fotoğrafçılık sayesinde, Kessel alttaki Suriyece metni tekrar görünür hale getirebildi.
Bu keşif, Vatikan Kütüphanesi’nde yapılan bir dizi araştırma projesinin bir parçasıydı. ÖAW’nin Ortaçağ Araştırmaları Enstitüsü Direktörü Claudia Rapp, bu tür buluşların yapılabilmesi için çok geniş bir bilgi birikimi gerektiğini söyledi. Rapp, “Bu durumda bile iki kez silinmiş bir metin söz konusu. Altındaki metini tanımak için çok eğitimli bir göze ihtiyaç var” dedi.
Bu araştırma “New Testament Studies” dergisinde yayınlandı.
