Çocuğun, kendi yaş grubundan olan başka bir çocuğa fiziksel veya psikolojik olarak olumsuz etkileyecek, sürekli ve uzun süreli davranışlarda bulunmasına akran zorbalığı denmektedir.
Akran zorbalığı çocukların bir arada zaman geçirdiği her ortamda olabilirken daha çok okullarda yaşanmaktadır. Zorbalığa uğrayan çocuk bu yüzden okula gitmek istemez, baş ağrısı, karın ağrısı ve mide bulantısı gibi şikâyetler gösterebilir.
Akran zorbalığına uğrayan çocuklar genellikle diğer yaşıtlarına kıyasla daha kaygılı ve çekingen olurlar ve başkalarına güven duymakta zorlanırlar. Bu çocukların sosyal becerileri yaşıtlarına göre daha azdır ve çözüm üretme becerileri zayıftır. Bu nedenle çok fazla arkadaşları olmaz ve yalnızlardır.
Akran zorbalığına uğrayan çocuk; mutsuz ve huysuz olabilir, kaygılıdır, özgüven sorunları yaşar, zorbalığa maruz kaldığı ortama gitmekten kaçınır, gideceği zaman çeşitli rahatsızlık belirtileri gösterir, içine kapanır, sosyal ilişkiler kurmaktan kaçınır, uyku ve yeme problemleri yaşamaya başlayabilir, derslere odaklanamadığından ders başarısı düşer.
Akran zorbalığına maruz kalan çocuklar her zaman bunu anne-babaları ve öğretmenleriyle paylaşmazlar.
Akran zorbalığına uğradığını eğer çocuk kendisi anlatıyorsa, çocuğun söyleyeceklerini yorum yapmadan, suçlamadan ve yargılamadan dinlemek ve çocuğa inanmak çok önemlidir. Eğer anlattığı şeyler doğru değilse yine çocuğu suçlamadan neden böyle bir şey anlatma gereği duyduğu araştırılmalıdır.
Çocuk akran zorbalığını kendisi anlatmıyor, anne-baba bu ihtimalden şüpheleniyorsa bunu çocuğa direkt sormaktansa çocuğun hareketlerini ve duygu durumunu takip edip, sohbet eder gibi arkadaşları ile okulda nasıl zaman geçirdiği ile ilgili olumlu ve olumsuz sorular sorarak bilgi edinmeye çalışmalıdır.
Çocuğun akran zorbalığına maruz kaldığı öğrenildiğinde mutlaka okul ile iletişime geçilmeli, öğretmen ve yöneticiler bu durum hakkında bilgilendirilmeli ve zorbalık davranışı durdurulmalıdır.
Çocukla birlikte zor durumda kaldığında yardım ve destek alabileceği güvenilir bir kişi belirlemek, kendini koruyabileceği yöntemler düşünmek ve soruna çözüm üretme sürecine çocuğu da dâhil etmek çocuğun kendini güçlü ve güvende hissetmesine yardımcı olur.
Akran zorbalığı, zorbalığı yapan ve zorbalığa maruz kalan her iki çocuğun gelişimini olumsuz etkileyen bir durumdur. Doğru zamanda doğru şekilde müdahale edilmediğinde etkileri uzun süre devam edebilir.
Akran zorbalığına müdahale edilirken her iki tarafın da psikolojisi gözetilmelidir. Zorbalığı yapan çocuğun da zorbalığa maruz kalan çocuğun da yardıma ihtiyacı olduğu unutulmamalıdır.
- Siyasal Partilerin Sosyolojik Tabanı ve Figüranlık Sorunsalı - 31 Ocak 2025
- Ahlak Yoksa Yasalar Hiçbir İşe Yaramaz (Leges sine moribus vanae) - 17 Ocak 2025
- Anlamını Yitiren Kavramlar - 6 Ocak 2025