İnsan Hakları

İnsan hakları kavramını başka türlere; hayvanlara, bitkilere, tek hücrelilere, virüslere vb başka canlılara karşı değil kendi türümüzün şerrine karşı belirlemek zorunda kalmaktayız.

İnsan haklarını ihlallerin temel gerekçesi şuradan başlar:

“Onlar insan deÄŸil ki!”

Bu lafı söyledikten sonra o gruba karşı her türlü zulmü, ayrımcılığı yapmak insan hakları ihlali olarak görülmüyor. Hatta müşfik bir baba, merhametli bir anne, sevecen bir arkadaÅŸ olmaya da devam edebiliyorsunuz. Çünkü siz insansınız ama diÄŸerleri “Ä°NSAN DEĞİL KÄ°!”

Hak ihlallerinin ikinci basamağı;

“Onlarla biz aynı deÄŸiliz ki!”

Onlarla biz, biz ve öteki… O kadar çok kategorize edilebilir ki…

Müslüman olmayanlar makbul yaratıklar deÄŸildir. Hristiyan olmayanlar medeni deÄŸildir… Siyahlar alt insan gruhlarıdır… Türk milleti yücedir, diÄŸerleri deÄŸersizdir. Biz kültürlü insanlarız, medeniyiz; diÄŸerli vahÅŸi yaratıklar… Erkekler biyolojik olarak daha yetkindir, kadınlar daha zayıf… Birileri daha z ekidir, diÄŸerleri aptaldır; zekiler aptalları yönetir… EÅŸit deÄŸiliz ve eÅŸit haklarımız olamaz…

Kendinizi, kendimizi şöyle bir gözden geçirelim; Din, inanç, felsefi düşünce, ideolojik vb.. olarak bunlardan bir veya birkaçının doÄŸruluÄŸuna “Ä°MAN” eden, “Ä°KNA” olarak ne kadar çok kiÅŸi olduÄŸumuz görülür…

Ä°nsan hakları ihlallerinin temeli budur: türümüz olmayanlara, hayvanlara, bitkilere, canlı cansız herÅŸeye hükmetme, ezme hakkımızın olduÄŸunu varsaymak… ve kendi türümüz içinde olan bazı grup ve tabakaları da “öteki türkler“le eÅŸ deÄŸer görmek. Böylece onlara karşı yapılan hiçbir muamele “ahlaki sorun” oluÅŸturmamaktadır.

Kendisini kendi türünün zulmünden korumak zorunda kalması insanlığın en iyi yanı mı, trajedisi mi?