Saçma Sapan Bir Aşk

Ne şiir şeysin sen
Acımı dindiren mısralarım
Eksilmeyen yaşama sevincim
Canımdan sonra çıkacak umudum
Yüzde yüz doğal ilacım…

“Üç gün kalıcı” diye aldığım koku gitmek bilmedi ama sen gittin. Uzun lafın kısası, beni terk ettin. Kalbimde, kısmi bir çökme meydana geldi. Aşksal dönüşüm kapsamında tahliye etmek zorunda kaldım anılarımı. Kitap ayraçlarının ayırdığı sevgililer olduğunu o gün anladım. Oysa, üç ay ertelemeli karşılıksız sözler vermiştik. Şimdi, ne zaman adını duysam kuşlar havalanıyor içimde. Farkındayım. Sapıtma payım artınca ölçüyü kaçırdım ve seni çok sevdim. Tabii kaçınılmaz oldu felaketim. Ağırlaştırılmış muhabbet cezası aldım senin yüzünden.

Aşka aklımız ermiyor bizim. Hayalin başımda dikilmesin! Artık masal dinlemek istemiyorum. Beynim aşındı, moralim pert, yetkili servise gideceğim. Laf çarpacağım sana ama, kelimeler dağılacak diye korkuyorum. Şaka değil, deli garantili tımarhaneler yapılsın istiyorum. Çünkü ben rahatım, tam keşküllü pastaneden raporum var. Anladım… Çıktığım yolculuklarda hep ters yönde gitmişim. Kavuştukça birbirimizden uzaklaşmışız meğer. Eski taktikler yok, tik toklar var. İzlemekten onları, bende kafa kalmadı. Şapkalarımı geri dönüşüm kutusuna atacağım. Ansızın bir gülümseme gelirse yüzüme, ziyan etmem. Hatırın için saklarım.

Dünyanın telaşı olmasa zaman geçmez. Zaman su gibi akıp gidiyor. Zaman da, su da çok kıymetli. İnat ettim, arkandan su dökmedim. Çünkü aramızdan su sızmazdı. İzolasyon o kadar iyiydi yani. Yaşadıklarımız danışıklı söğüştü sanki, yersen! İyilik yaptım denize attım, “Denizi kirlettin!” diyerek kızdılar. Biraz kader biraz keder, o benim işte. Diri diri sevip, cayır cayır yanmadıysam, “aşık oldum” demem…

Ahmet Zeki YEŞİL
Latest posts by Ahmet Zeki YEŞİL (see all)