Çözüm İmkan ve Araçları

Milliyetçi hamaset ve gaz verme söylemlerini bir yana bırakırsak Güney’deki durumun ÇÖKÜŞE gittiÄŸini; öncelikle ÇÖZÃœM ne olabilir üzerinde yoÄŸunlaÅŸmak gerektiÄŸini görürüz.

Bana göre Güney’deki sarsıntısının temelinde ÜÇLÃœ ittifakın bugün çökmüş olması geliyor. KastettiÄŸim KDP ve YNK’nin ABD ÅŸemsiyesi altındaki uzlaÅŸmasıdır.

Hatırlayacaksınız; KDP ve YNK arasında 1990’lı yıllarda alevlenen çatışmalar, ABD’nin ARABULUCULUÄžU ile çözümlenmiÅŸ ve PROTOKOLE baÄŸlanmıştı.

19 Eylül 1998’de, ABD DışiÅŸleri Bakanı Medeiline Allbright’in, parmağıyla iÅŸaret ederek Barzani ve Talabani’yi dünyanın gözü önünde tokalaÅŸmaya davet etmesi hatırlardadır.

Zaman içinde pek çok gelişme olduysa da hepsi bu ittifakı güçlendirdi. Örneğin Kürtlere Irak Cumhurbaşkanlığı, Merkezi parlamentoda temsil, Federal Kürdistan Yönetimi haklarını getiren 2005 Irak Anayasası bu itttifaklar üzerine oturmaktadır.

GörünuÅŸe göre bu ittifakın kırılma noktası, ABD’nin Referandum sürecinde REFÃœZE edilmesiyle baÅŸlamaktadır. ABD’nin koruyucu ÅŸemsiyesini çektiÄŸini belli etmesi sömürgeci bölge devletlerini CESARETLENDÄ°RMÄ°Åž ve çok yönlü bir blokaja giriÅŸmiÅŸlerdir.

IKBY’nin ulusal heyecanlarla söylediÄŸi vaatlerin tersine böyle bir blokajı karşılamaya hiç de hazırlıklı olmadığı, OrtadoÄŸunun siyasi aktörleriyle belirli UZLAÅžMALAR saÄŸlanan bir siyasal süreçten herkesle KÖPRÃœLERÄ°N ATILDIÄžI bir bağımsızlık sürecini kaldıramadığı / kaldıramayacağı belli olmuÅŸtur.

YNK’nin ittifaktan çekilmesi de bunun bir sonucu olarak daha fazla bir yıkıma neden olan bir faktördür. [ Dukan’da toplanan BaÅŸkanlık Konseyi toplantısından sızdırılan bilgiler doÄŸruysa YNK, ABD Dışışleri Bakanının mektubunun /önerilerinin kendilerine gösterilmeden geri çevrildiÄŸini; bunu bilselerdi ertelemeyi dayatacaklarını öne sürmüş.]

Şimdi o haklıydı, bu yanlıştı konusuna dalmadan önce yakın tehdidi ele alarak ÇÖZÜM nasıl olabilir onun üzerinde durulmalı derim.

Artık durum 2014 bile değil Saddam dönemi fiili duruma gerileme, hatta iç çatışma tehlikesine kadar YARILMA eğilimi göstermektedir.

Bunu önleyebilmenin ilk adımı başta KDP ve YNK olmak üzere Güneydeki Partilerin derhal bir ULUSAL-DEMOKRATİK UZLAŞMA sağlamalarını teşvik etmek gerekiyor. Gerek diğer parçalarda, gerekse diasporadaki Kürt, Kürdistanlı parti, örgüt, politik şahsiyet ve aydınlar eğer yapıcı bir rol üstlenmek istiyorlarsa, tarafların yeni bir uzlaşma sağlamaları için YAPICI bir çaba göstermektir.

İlle dışarıdan birilerinin PARMAK SALLAMASI gerekmiyor. Bunu kendi arasında yapabilme olgunluk ve ufku gösterebilmeli derim. Bağımsızlık için her türlü BEDEL öderiz deniyordu; birbirimize uzlaşma eli uzatmak ÇOK MU AĞIR BİR BEDEL acaba?