Yaşam

Bir Çeşit Besin Olarak Yalan

20 Nisan 2024

Ahlâksızlık bizim kültürel kodlarımızda mı var, anlamaya çalışıyorum. Bunu nereden mi çıkarıyorum; çünkü döne-dolaşa onay veriyoruz.

Ama anladım ki, yalanı anlamadan ahlâkı anlayamayacağız. Sanki ikisinin arasında gizli bir anlaşma var. Bu arada, ahlâksızlığın da bir tür ahlâk olduğunu söylemek isterim.

Sabahtan akşama kadar yalan dinliyoruz “büyük” adamlardan. Yalanla uyanıp, yalanla uyutuluyoruz. Bir çeşit besin oldu yalan bu millet için.

Yalan ahlâksızlığın köküdür; ahlâksızlık oradan beslenir. Sonra döner, her ikisi birbirini besler. Ve bu süreç -aklı başında insanların ahlâksızlık dediği- kendi ahlâkını üretir.

Sözü uzatmadan sadede gelelim, bu gün memleketin en büyük problemi ne ekonomi ne terör; asıl büyük problem AHL K.

Çözüm önerilerinin içinde gerekli dozda ahlâk/adalet yoksa -Türkiye’de olduğu gibi- sorunlar sadece keskinleşir.

Politik ahlâk, kültürel ahlâk, mesleki ahlâk, sanatsal ahlâk, iktidar ahlâkı, cinsel ahlâk… Tüm bu alanlarda korkunç bir yozlaşma söz konusu. Ahlâk tüm problemlerin hem nedeni, hem sonucudur. Buralara bakınca herkesin aya, bizim neden yaya gittiğimiz daha iyi anlaşılıyor.

Bu sorun, siyasetçisinden esnafına; iş insanından bilim insanına; kadınından erkeğine; gencinden yaşlısına bulaşıcı bir virüs gibi yayılmakta… Özellikle siyaset, ahlâksızlığı meşrulaştıran en önemi araç gibi görünüyor. Üstelik ahlâksızlığa –bazen gizli, bazen açık, bazen konfor alanımızı korumak adına ama her durumda aleyhimize- onay veren bir millet olduk. Millet olarak şu sefil halimiz, böylece onaylamış olduk! Bu kez yalandan değil gerçekten onay verdik. En kötüsü de bu değil mi?

Ahlaksal olarak yanlış olanın siyasal olarak da yanlış olduğunu başka nasıl anlatmalı. Ah o iktidar hırsı; tüm ahlaksızlıkların döl yatağı, insanlığın yenilgisi…

İktidarsızlık fikri; -en azından kendi adıma- ahlâkın yönlendirdiği hayal dünyamın bir başarısı olsun.

Umarım başkalarının da…

Aksi durumda, varoluş amacımıza ihanet etmekten kurtulamayacağız.