Köprü Geçiş Ücretlerine Büyük Zam: Osmangazi Köprüsü 399 TL, İstanbul Köprüleri 24 TL Oldu

Son yıllarda Türkiye, altyapı projeleriyle dikkat çekiyor. Bu projelerden biri olan Osmangazi Köprüsü, Ä°stanbul ile Ä°zmir arasındaki mesafeyi kısaltarak önemli bir ulaşım kolaylığı saÄŸlamıştır. Ancak, köprü geçiÅŸ ücretlerinin yüksekliÄŸi, özellikle sosyal medyada tartışma konusu oluyor. Ekonomist HurÅŸit GüneÅŸ’in sosyal medyada yaptığı paylaşım, bu tartışmaları alevlendirdi. GüneÅŸ, (15 Mayıs 2024) itibarıyla 15 Temmuz Åžehitler ve Fatih Sultan Mehmet Köprüsü’nden otomobiller için geçiÅŸ ücreti 15 liradan 24 liraya çıkarıldı. Osmangazi Köprüsü’nde en ucuz geçiÅŸ 290 lirayken 399 lira oldu.  1915 Çanakkale Köprüsü’nde geçiÅŸ ücreti 295 liradan 419 liraya, Yavuz Sultan Selim Köprüsü’nde ise 35 liradan 49 liraya çıktı.

GüneÅŸ’in paylaşımında belirttiÄŸi gibi, Osmangazi Köprüsü’nün geçiÅŸ ücreti diÄŸer köprülerle karşılaÅŸtırıldığında oldukça yüksek. Bu durum, köprü geçiÅŸ ücretlerinin belirlenme yöntemi ve vatandaÅŸlar üzerindeki ekonomik etkileri hakkında soruları beraberinde getiriyor. Osmangazi Köprüsü’nün yüksek geçiÅŸ ücreti, Yap-Ä°ÅŸlet-Devret modeliyle inÅŸa edilmiÅŸ olmasından kaynaklanıyor. Bu modelde, özel sektör tarafından finanse edilen projeler belirli bir süre iÅŸletildikten sonra devlete devrediliyor. Bu süre zarfında, yatırımın maliyetini çıkarmak ve kar elde etmek için geçiÅŸ ücretleri genellikle yüksek tutuluyor.

Ancak, bu yüksek ücretler halk arasında “soygun” olarak nitelendirilen bir algıya yol açmış durumda. Sosyal medyada ve çeÅŸitli platformlarda vatandaÅŸlar, köprü geçiÅŸ ücretlerinin adil olmadığını ve ekonomik yüklerinin ağır olduÄŸunu ifade ediyorlar. Bu durum, özellikle ekonomik zorluklarla mücadele eden vatandaÅŸlar için daha da büyük bir sorun teÅŸkil ediyor.

Ekonomist HurÅŸit GüneÅŸ’in paylaşımı, köprü geçiÅŸ ücretlerinin sadece bir ulaşım meselesi olmadığını, aynı zamanda sosyal ve ekonomik bir mesele olduÄŸunu gözler önüne seriyor. Köprüler, bir ülkenin altyapısının önemli bir parçasıdır ve bu tür projelerin finansmanı, halkın refahını gözeterek yapılmalıdır. Yüksek geçiÅŸ ücretleri, vatandaÅŸların günlük yaÅŸamını ve ekonomik durumunu doÄŸrudan etkileyebilir.