Marmara Gölü, Türkiye’nin Manisa ilinde bulunan ve yaklaşık 2.6 milyon yıllık bir geçmişe sahip olan bir doğal miras. Ancak, bu tarihi göl, yanlış tarım ve su politikalarının bir sonucu olarak ciddi bir kuraklıkla karşı karşıya kalmıştır. Bir zamanlar zengin bir biyoçeşitliliğe ev sahipliği yapan bu alan, tarım arazisine dönüştürülerek ekolojik bir değerden mahrum bırakılmıştır. Gölün kuruması, çamur düzlüklerinin yok olmasına ve bölgedeki su kuşu popülasyonunun dramatik bir şekilde azalmasına neden olmuştur.
Gölün kuruma sürecine götüren hükümet uygulamaları, sürdürülebilirlik ve çevre koruma ilkeleri açısından eleştirilmelidir. Özellikle, tarım ve su yönetimi politikalarının kısa vadeli ekonomik kazançları gözetirken, uzun vadeli ekolojik sonuçları göz ardı ettiği görülmektedir. Bu durum, Marmara Gölü gibi doğal kaynakların korunması ve sürdürülebilir kullanımı konusunda daha dikkatli ve bilinçli bir yaklaşımın gerekliliğini ortaya koymaktadır.
Marmara Gölü’nün yeniden canlandırılması için önerilen önlemler arasında, Gördes Barajı’ndan ve Ahmetli Regülatörü’nden göle su bırakılması, göl çevresindeki alternatif su kaynaklarından su sağlanması, Kum Çayı’nda kum ocağı işletmelerinin kontrol altına alınması ve göl çevresindeki tarımsal üretim kuyularının denetlenmesi bulunmaktadır. Bu önlemler, gölün ekolojik dengesini yeniden sağlamak ve bölgedeki sulak alan ekosistemlerini korumak için hayati önem taşımaktadır.
Marmara Gölü’nün kurtarılması, sadece bir bölgenin değil, tüm bir ülkenin ekolojik mirasının korunması anlamına gelir. Anadolu’daki sulak alan ekosistemlerinin var olma hakkının Anayasal güvence altına alınması, bu doğal güzelliklerin gelecek nesiller için korunmasını sağlayacak önemli bir adımdır. Marmara Gölü’nün yaşaması, bölge halkının geçim kaynaklarının sürdürülebilirliği, biyoçeşitliliğin korunması ve ekolojik dengenin sağlanması için kritik bir öneme sahiptir.
Bu nedenle, Marmara Gölü’nün geleceği, sadece teknik ve mühendislik çözümleriyle değil, aynı zamanda toplumsal bilinç ve katılım ile şekillenecektir. Gölün canlılığını yeniden kazanması, bölge halkının refahı ve doğanın korunması için bir umut ışığı olabilir. Marmara Gölü’nün sesini duymak ve onun yaşamasını sağlamak, hepimizin sorumluluğundadır.
NHY, Çere
