Türkiye işçi sınıfının tarihinde derin izler bırakan ve sınıf mücadelesinin sembolik olaylarından biri olan 15-16 Haziran Direnişi, üzerinden yıllar geçse de hafızalardaki yerini koruyor. 1970 yılında, işçi hakları ve sendikal özgürlükler adına gerçekleştirilen bu direniş, Türkiye’de demokrasi ve emek mücadelesinin en önemli kilometre taşlarından biri olarak kabul ediliyor.
O dönemde, Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu (DİSK) öncülüğünde, işçi sınıfının sendikal haklarını kısıtlayan yasa tasarılarına karşı başlatılan eylemler, sadece işçi hakları açısından değil, aynı zamanda Türkiye’nin demokratikleşme süreci açısından da önemli bir rol oynamıştır. İşçilerin, Meclis’te görüşülen ve sendikalaşmayı zorlaştıran yasa tasarısına karşı gösterdiği tepki, toplumsal hareketliliğin ve sınıf bilincinin güçlü bir göstergesi olmuştur.
15-16 Haziran Direnişi, işçi sınıfının örgütlü gücünün ve birliğinin, karşılaşılan zorluklara rağmen nasıl büyük bir etki yaratabileceğinin canlı bir örneğini sunmuştur. Yüz binlerce işçinin katıldığı bu eylemler, sınıf mücadelesinin sadece fabrika duvarları içinde değil, sokaklarda da yükseltilmesi gerektiğinin altını çizmiştir. Direnişin ardından gelen yasal değişiklikler, işçi haklarının korunması ve genişletilmesi açısından önemli kazanımlar sağlamış, ancak aynı zamanda işçi sınıfının karşılaştığı zorlukları da gözler önüne sermiştir.
Bugün, 15-16 Haziran Direnişi’nin yıldönümünde, geçmişin azmi ve kararlılığıyla işçi sınıfının mücadelesi devam ediyor. O günlerde ortaya konan direnç ve dayanışma ruhu, günümüzde de emekçiler için ilham kaynağı olmaya devam ediyor. İşçi sınıfının bağımsız sendikal örgütlenmesini koruma ve geliştirme çabası, sermayenin çıkarları doğrultusunda şekillendirilmeye çalışılan çalışma yaşamına karşı bir duruş sergilemektedir.
15-16 Haziran Direnişi, işçi sınıfının tarihinde altın harflerle yazılmış ve gelecek nesillere aktarılması gereken bir miras olarak duruyor. Bu direniş, işçi sınıfının örgütlü gücünün önemini ve kapitalist sömürü düzenine karşı mücadelede tek öncü gücün işçi sınıfı olduğunu bir kez daha göstermiştir. Aradan geçen yıllarda işçi sınıfı hem sayı olarak büyümüş hem de toplumun çoğunluğu haline gelmiş durumda. Bu, işçi sınıfının mücadelesinin sadece geçmişte değil, bugün ve gelecekte de devam etmesi gerektiğinin bir göstergesidir.
15-16 Haziran Direnişi’nin yıldönümünde, işçi sınıfının mücadelesinin tarihindeki bu önemli dönüm noktasını anmak ve gelecek nesillere aktarmak, sadece bir anma değil, aynı zamanda geleceğe dair umut ve kararlılığın ifadesidir. İşçi sınıfının mücadelesi, dün olduğu gibi bugün de, adalet, eşitlik ve insanca yaşam koşulları için devam ediyor ve edecektir.
