Yaşam

Bi git öteye, sen kimsin…

6 Mart 2017

Sizi bilmem, ama ben ne zaman “evet” demişsem rahat etmişimdir. Babam, sonra abim -ki biraz dediğim dedik bir abi olmuştur hep- sonra ablalarım, annem.

Annemi en sonda yazmamın elbette bir nedeni var. Yani gözden kaçmış bir sıralama değil. Bilerek, bilinçli yapıldı. Çocuklar en erken annelerle yüz göz olur, önce ona “hayır” diyor, dikleniyor, direniyor…

İlk direnme, ilk başkaldırı hep annelere karşı yapılır, muzaffer zaferler annelere karşı kazanılır…

Herkese (annem hariç) “evet” dediğim, “olur” dediğim için yorulduğum bir gün:

“Ne bu ya” dedim. Yaşadığım bütün rahatlıkları elimin tersiyle ittim bir kenara. O gündü, boyun bükmenin de bir sonu olmadığını görmem. Boyun eğmekten üstelik boyun fıtığı da olmuşum.

“Yeter bu kadar” dedim.

Sizin anlayacağınız, gönüllü, bile isteye rahatlığımdan vazgeçtim. Tamam ben rahatlığı bıraktım, ama karşımdakiler de bir o kadar rahatsız olmaya başladılar.

İnsanlar garip biliyorum. Bana hiç söylemeyin, içlerinde yaşıyorum. Çay demliyorum içen çok. Bir çay yapan yok. “Gel bir işin ucundan tut” dediğimde kimse gelmiyor. Ama “gel,” dediğinde iki ettirmeden gelmemi isteyen çok.

Mesela yiyenlerim var kavga dövüş geçir gideriz. Genç kızlar sonuçta, gelir gider elbise dolabımı talan ederler. Ses çıkarmazsam iyiyim. Yani “evet” yapabilirsin, canımsın sen dediğimde sorun olmuyor.

“Kız o aldığını yerine koy” dediğimde küsüyorlar.

Yok, valla bir şeyde sen koy demem. O kadar da onurluyumdur. Aldığını koysunlar yeter.

“Hayır” demeyeceksin olmaz, onu yerine koy demek yok.

“Hayır” dediğim, “olmaz” dediğim insanlar kırmızı görmüş boğa gibi burnundan soluyor. Hayır anlamıyorum, ne bu hiddet, bu ne celal… Eş, dost, uzak yakın akraba, konu komşu herkes “evet” dediğinde iyi. “Hayır” desen kötü…

Onu bunu bilmem, “evet” demenin sonu yok. Dedin diye de kimse dönüp aferin demiyor, kimsenin gözdesi olmuyorsun. Üstüne üstlük kendini yok sayıyorsun. Küçük, küçücük bir şey oluyorsun, karşındaki beş para etmez adam, kadın her kimse kendini bir şey sanıyor, tepeden bakıyor sana…

“Bi git öteye, sen kimsin…”

Kimse kusura bakmasın eğmem bu yaştan sonra boynumu, üstelik boyun fıtığım var…

Hayır, topunuza hayır…