Uzun uzun anlatmaya gerek yok, onlar fotoÄŸraf kareleriyle 23 Nisan Egemenlik ve Çocuk Bayramı kutlamayan, bayramı olmayan çocuklar olduklarını objektiflere verdikleri pozlarla zaten fazlasıyla nlatıyorlar…
Gülmeye hep uzak, aÄŸlamaya yakın olsalar da hep gülmeyi baÅŸaran çocuklar onlar…
Çocuk gülmenin ne olduğunu en iyi bilendir. Onlar en zor şartlarda boya sandıkları ellerinde, omuzlarına asmış oyunlara koşarken hep güldüler.
Sonra onar çocuk yaÅŸlarına raÄŸmen hayatı omuzlayan, ekmek kavgasında alın teri döken, göz nuru verenler, işçi çocuklar. Onlar oyunları yarım kalan çocuklarımız. Tornada tesviyede, organize sanayide çalışan, dayak yiyen aÄŸladığını kendinden saklayan çocuklar….
Bu ülkenin gerçeÄŸi, “Bu gün 23 Nisan, NeÅŸe Doluyor Ä°nsan” derken insanlığımızdan utanmamız gerekeni yüzümüze vuran, gözümüze sokan çocuklar. Yorgun elleri yüzleri kir pas içinde çalışan çocuklarımız.
Yenilmek buradan başladı. Çocukların ağladığı yerden, yorgun, belki aç yatakları gittiği gecelerde yazılıyordu. Bu çocukları görebilseydik belki bu kadar kolay yenilmeyecektik.
Sofraları donatıp, rakıları dizdiÄŸimiz o safralardan sarhoÅŸ kalktığımız akÅŸamlar, hangi duvara yaslanacağımızı ararken çocuklar yorgun yataklarına gidiyordu… Hala neÅŸe dolacağınız günleriniz olsun…
- Bilim İnsanları, Bazı Kişilerin Neden Covid Olmadığını Buldu - 21 Haziran 2024
- Tüketicinin İyimserliği Azalıyor - 21 Haziran 2024
- AkÅŸener, ErdoÄŸan’dan Ne Ä°stedi? - 7 Haziran 2024
