23 Nisan Çocuk Bayramı Olmayan Çocuklar

Uzun uzun anlatmaya gerek yok, onlar fotoğraf kareleriyle 23 Nisan Egemenlik ve Çocuk Bayramı kutlamayan, bayramı olmayan çocuklar olduklarını objektiflere verdikleri pozlarla zaten fazlasıyla nlatıyorlar…

Gülmeye hep uzak, ağlamaya yakın olsalar da hep gülmeyi başaran çocuklar onlar…

Çocuk gülmenin ne olduğunu en iyi bilendir. Onlar en zor şartlarda boya sandıkları ellerinde, omuzlarına asmış oyunlara koşarken hep güldüler.

Sonra onar çocuk yaşlarına rağmen hayatı omuzlayan, ekmek kavgasında alın teri döken, göz nuru verenler, işçi çocuklar. Onlar oyunları yarım kalan çocuklarımız. Tornada tesviyede, organize sanayide çalışan, dayak yiyen ağladığını kendinden saklayan çocuklar….

Bu ülkenin gerçeği, “Bu gün 23 Nisan, Neşe Doluyor İnsan” derken insanlığımızdan utanmamız gerekeni yüzümüze vuran, gözümüze sokan çocuklar. Yorgun elleri yüzleri kir pas içinde çalışan çocuklarımız.

Yenilmek buradan başladı. Çocukların ağladığı yerden, yorgun, belki aç yatakları gittiği gecelerde yazılıyordu. Bu çocukları görebilseydik belki bu kadar kolay yenilmeyecektik.

Sofraları donatıp, rakıları dizdiğimiz o safralardan sarhoş kalktığımız akşamlar, hangi duvara yaslanacağımızı ararken çocuklar yorgun yataklarına gidiyordu… Hala neşe dolacağınız günleriniz olsun…