Adım Ayşe'ydi, Zeynep'ti, Demet'ti. Fatma'ydı. Komşuydum, arkadaştım, dosttum. Değildim. Beynimi her gün yıkayan toplum baskısıyla kendini durdurmak istemiyordum. Ne istiyorsam onu yaşamaktı amacım. Kendimi...
Cennet Bilek vicdanı ve sevgisiyle…
Gece kilitlemişti kendini sıkılı bir yumrukta. Toz duman sokaklarda hırçın bir rüzgâr. Sallanan ağaçlarda ay ışığının birbirine karışan renkleri. Yaşamaktan...
Ne şiire ne öyküye doğdum. Babam ne yazar ne de öğretmendi. Derme çatma evimizde yeşeren bir tohum değildi kitap sevgisi. Okuyan yoktu ailede. Annem...
