Sigara filtreleri denizdeki en yaygın çöp

Dünya denizdeki plastik atıklardan bahsediyor. Ancak daha büyük bir sorun sigara izmaritleri olabilir. 

Her yıl dünya çapında yaklaşık altı trilyon sigara tüketilmektedir; bunların çoğu, solunan gazdan kaynaklanan kirleticileri hapsetmek ve dumanı yumuşatmak için tasarlanmış bir selüloz asetat filtresine sahiptir. Bununla birlikte, bu filtrelerin birçoğu küllükte bitmez veya tüketildikten sonra çöp tenekesi içinde kalmaz, çevreye atılır. Yıllar ve on yıllar sonra parçalanarak zehirli yüklerini kademeli olarak serbest bırakırlar. NBC News’in belirtiği gibi, bu zamana kadar ihmal edilen, gözden kaçan bu kirliğin görünür kılınması ve duyarlık oluşturulması gerekiyor. Sigara flitresinin oluşturduğu kirliğk konusunda insatif alan çevreciler, eğitim ve yasaklamalarla bu kirliğinin önüne geçmenin mümkün olduğunu belirtiyor.

Diğer etkinlikleri dışında, 1986’dan beri dünyanın dört bir yanındaki plajlarda gönüllü atık toplama çalışmaları yapan sivil toplum kuruluşu Ocean Conservancy’den gelen verilerine göre çevre kirliliği sıralamasında sigara izmariti giderek en yaygın kirlilik olarak öne çıkıyor. Pipet, plastik torba veya şişelerin yanı sıra sigara filtresi de ciddi bir kirlik oluşturmaya başladı.

Sahillerde kumun küllük olarak kullanmasından başka sokağa atılan sigaraların filtreleri yağmurla nehirler, akar sulara karışarak denize ulaşıyor.

Her ne kadar selüloz asetat doğal bir ürüne dayansa da, daha sonraki işlemler ayrı ayrı çözülmesi zor olan ve öncelikle mekanik olarak parçalanan bir plastik üretir. Mikroplastik, yapışkan kirleticilerle birleşerek hayvanların besin zincirine katılıyor. “NBC News” ‘e göre, sigara kalıntıları tüm deniz kuşlarının yüzde 70’inde ve deniz kaplumbağalarının üçte birinde tespit edildi. Filtrelerdeki kirleticiler arasında arsenik, kurşun, kadmiyum, aromatik hidrokarbonlar, nikotin ve katran bulunur. Örneğin bir laboratuvar testinde, su pireleri, sekiz litre sudaki bir sigara filtresine maruz bırakıldı ve 48 saat sonra öldüler .

Sigara endüstrisi bu filtreleri 20. yüzyılın başlarından beri kullanıyor ve sorunun farkındalar. Cezalardan ve kısıtlamalardan kaçmak için saf kağıttan ve pamuktan filtreler üretimi denme dışında yenebilir filtrelerde üretmeyi düşündüler.  Ayrıca sigara üreticileri, izmaritlerin çevreye değil çöpe ait olduğu yönünde farkındalık kampanyaları finanse ederler.

Ancak bir çok sigara içicisi üzerinde bu araştırmalar ve farkındalık çalışmaları etkili olmamakta. Dışarı, kapı önlerine konan küllüklerin görüntüsü, ve kokusu itici bulunduğu için pek kullanılmadığı gibi pek çok tüketici yanlış bir şekilde filtrelerin biyolojik olarak doğada çözülebilir olduğunu varsayıyor.