Yine bir HAYIRim geldi, HAYIRdir insallah

Kendimize ”HAYIR”, başkalarının isteklerine ”EVET” deme zorunluluğunda hissettiğimiz bir hayat yasamışızdır bir dönem ya da hala yaşıyoruzdur birçoğumuz.

Bunun altında bazı yüzleşmemiz gereken nedenler yatar.

Mesela bunlardan bazıları;

-Kendimize yeteri kadar saygı duymamak

-Başkalarının isteklerini yerine getirmezsem beni sevmezler, onları kaybedebilirim korkusu.

-Önemli olan onlar, ben önemli değilim gibi kendimizi değersizlik içine soktuğumuz duygular.

-İsteklerimin arkasında duramıyorum, tam olarak ne istediğimi de bilmiyorum şeklinde kendimizden kaçışlarımız

-Önce kendi isteklerime önem verirsem, bencil olduğumu düşünürler diye hep içimizde canlı tuttuğumuz kaygılarımız

-Bana kızarlar, küçükken hep böyle olmuştu şeklinde öğrenilmiş çaresizliklerimiz

Önemli olan bunları fark edip kendimizle yüzleşmemiz. Altında yatan sebepleri bulmak hayır diyememe sorunumuzun yarısını çözmüş olmak demek aslında.

Hayır diyemediğim dönemlerde yaşadığım iç çekişmesi ve duygu karmaşasını hatırlıyorum. Kendim için ayaklarımı uzatıp bugün kitap okuyacağım planı yapmışken, annemden ya da bir arkadaşımdan gelen farklı bir isteğe “evet” demek zorunda kalıp, telefonu kapattıktan sonra istemeye istemeye hazırlanıp yola koyulmak ve bu sebepten ötürü önce kendime sonra onlara karşı öfke duymanın verdiği yıpratıcılık hissi ile boğuşmaktı yaşadığım.

İşyerinde bir konuda, işin tam ortasında konsantre olmuş çalışırken yöneticinin araya bir şey sokup istemesi ve “benim elimde şu an bir iş var bitirip sizin isteğinize geçerim” demek yerine, her şeyi bırakıp sinir içinde istenileni yapmak.

Görüşmek istemediğin biriyle, gereksiz bir konuda, gereksiz bir konuşmada saatlerini harcayarak vakit geçirmek, zamanı boşa harcamak.

Örnekler uzar gider. Sorun gerçekten yapmak istemediğimiz şeyler için “hayır” diyemememizde.

Bu bize değersizlik hissi yasatır ve kendimize olan saygımızı yavaşça yok eden, gün geçtikçe de özgüvenimizi yitirmeye kadar götüren, özsaygımızı zedeleyen bir davranış biçimidir.

O yüzden ilk başlarda belki ufak şeyler için “hayır” diyerek bunu öğrenmeye başlamak, sanki bir ödev gibi günde bir iki basit istemediğimiz şeye “hayır” demek, daha sonra karşı tarafa “hayır” deme sebebimizi açıklayarak kendimizi zorda kalmış hissetmeden bunu deneyimlemeye başlamak ve bunu da yapabildikten sonra Kendimize “EVET,” başkalarına “HAYIR” demeyi öğrenmek durumundayız.

Gayet basit. “HAYIR”

“Hayır” demek bencillik değil, aksine sağlam kişilikli ve özsaygılı olmak demektir.

Hem istemediğiniz bir şeyi size yaptırmak için baskı uygulayan kişiler içinde öğretici olacaktır. Bu kişilerde başkalarının isteklerine bu iletişim şekli içinde saygılı olmayı öğreneceklerdir tabi isterlerse, tabi becerebilirlerse…

HUZURLA, ÖZSAYGI ile “HAYIR” diyebileceğimiz günler diliyorum hepimize…

Kendimize “EVET,” başkalarına istediğimizde “HAYIR” dediğimiz nice güzel günlerimiz olsun.

Bencillik, şucu, bucu olmak için değil, BEN olma yolunda ilerlemek için HAYIR.

Dilvin TEKSON
Latest posts by Dilvin TEKSON (see all)